Όλοι οι μεγάλοι υπήρξαν κάποτε παιδιά. Όμως λίγοι από αυτούς το θυμούνται. Antoine De Saint Expery
Κατά τη διάρκεια της παιδικής και εφηβικής ηλικίας συντελούνται πολλές αλλαγές στο σωματικό, γνωστικό, συμπεριφοριστικό και συναισθηματικό επίπεδο.
Όταν το παιδί (γέννηση-12 ετών) ή ο έφηβος (12 έως 18,ετών), δυσκολεύονται να διαχειριστούν αυτές τις αλλαγές που θα κατευθύνουν και την εξέλιξή τους,
τότε συχνά δεν καταφέρνουν και να εκφράσουν ανοιχτά αυτή τους τη δυσκολία.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να επηρεάζεται σταδιακά και η ψυχική τους διάθεση.
Επομένως είναι σημαντικό οι γονείς να καταλάβουν έγκαιρα αυτά τα σημάδια δυσφορίας, ώστε να αποτρέψουν ενδεχόμενες αρνητικές εξελίξεις.
Τα σημάδια δυσκολίας εκδηλώνονται στο παιδί και στον έφηβο με διάφορους τρόπους, όπως:
– άγχος
– φοβίες, φόβοι
– προκλητική/εναντιωματική συμπεριφορά
– θυμός, εριστικότητα
– δυσκολία στη τήρηση κανόνων
– πτώση της σχολικής απόδοσης
– απομόνωση
– διαταραχή τροφής (ανορεξία, βουλιμία)
– προβλήματα ύπνου
– δυσκολία στη μάθηση, στο λόγο
– προβλήματα στις σχέσεις με τους συνομήλικους
– δυσκολία στη συγκέντρωση
– διάσπαση προσοχής/υπερκινητικότητα
Η ψυχολογία της εξελικτικής ηλικίας, με την μορφή της συμβουλευτικής, βοηθάει τους γονείς να κατανοήσουν καλύτερα το παιδί τους και να αντιμετωπίσουν την κατάσταση με το πλέον σωστό τρόπο.
Το παιδί ή τον έφηβο που οι ενήλικες το χαρακτηρίζουν ως «κακό, αντιδραστικό, αντιπαθητικό εγωιστή, τεμπέλη», είναι συνήθως ένα παιδί ή έφηβος που αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα, κάποια δυσκολία και που έχει ανάγκη από κατανόηση και βοήθεια.
ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΓΟΝΕΩΝ – PARENT TRAINING
Συχνά η παρέμβαση του ψυχολόγου δεν απευθύνεται άμεσα στο παιδί, κυρίως όταν είναι πολύ μικρό, αλλά στοχεύει αρχικά να ενδυναμώσει στους γονείς μια σειρά από ικανότητες διαχείρισης των προβληματικών συμπεριφορών που εκδηλώνει το παιδί.
Ο Ψυχολόγος μέσα από τις συναντήσεις Parent Training, στηρίζει τους γονείς στους παρακάτω στόχους:
– συναισθηματική υποστήριξη των γονιών
– μετάδοση πληροφοριών που αφορούν θέματα της εξελικτικής ηλικίας, την διαχείρισή τους, τον αντικειμενικό τρόπο παρατήρησης των συμπεριφορών του παιδιού καθώς και εκείνων των ίδιων των γονιών.
– εκπαίδευση πάνω σε τεχνικές τροποποίησης της συμπεριφοράς του παιδιού.
– βελτίωση της οικογενειακής ζωής και παράλληλα και της σχέσης του ζεύγους
